Ateş düştüğü yeri yakar! 301 Madencimiz ışıklar içerisinde yatsın. Ailelerine ve tüm halkımıza başsağlığı dileriz. Umarız 13 Mayıs 2014’de yaşanan kara gün bir daha yaşanmaz.
Her iş kazası ve yangın birden fazla olumsuz faktörün bir araya gelmesiyle oluşur. Olayın görünür nedeni ve kök nedeni farklı olabilir. Yaşanılan iş kazasının boyutları, sonuçlarının büyüklüğü dünya genelindeki benzer kazalar dikkate alındığında çok büyüktür. Bu nedenle, inceleme ve kaza soruşturması bilimsel metotlarla ve deneyim ve bilgisi uluslararası kanıtlanmış yetkin kişiler eliyle yapılmalı, sonuç rapor olabilen en kısa sürede kamuoyunun bilgisine sunulmalıdır.
İş Sağlığı ve Güvenliği Kanununa göre (m.4): İşveren; Mesleki risklerin önlenmesi, eğitim ve bilgi verilmesi dahil her türlü tedbirin alınması, organizasyonun yapılması, gerekli araç ve gereçlerin sağlanması (Borçlar Kanunun 417 maddesine göre de iş yerinde iş sağlığı ve güvenliğinin sağlanması için gerekli her türlü önlemi almak, araç ve gereçleri noksansız bulundurmak), sağlık ve güvenlik tedbirlerinin değişen şartlara uygun hale getirilmesi ve mevcut durumun iyileştirilmesi için çalışmalar yapılması ile yükümlüdür.
Yazılı ve görsel basına yansıyan verilere bakıldığında; çalışanların çoğunluğunun gaz ve dumandan, özellikle karbon monoksitten zehirlendiği anlaşılmaktadır. CO yanıcı, patlama limitleri % 12.5 – %74 olan, renksiz, kokusuz, çalışma ortamında bulunmasına izin verilebilecek düzeyi – TLV (TWA): 25 ppm (milyonda 25 kısım) olan çok çok zehirli bir gazdır.
Bu tür madenlerde tehlikenin kontrolü için İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetim hiyerarşisine göre önlemler alınmalıydı. Öncelik sırasına göre; Mühendislik Kontrolleri, Çalışma Ortamı Kontrolleri, İdari Kontroller ve en son çare olarak da gerekli, Kişisel Koruyucu Donanımlar. Acil durumlara karşı hazırlıklı olmak gerekirdi. Yeterli kadar Acil Durum Sığınma / Yaşam Odası önceden hazırlanmalıydı.
İş Güvenliğinin felsefesinde; Yönetim sorumluluk taşır ve hesap vermek zorundadır. Çünkü: “İş kazası yönetsel bir hatadır.
Güvenli çalışmada hem A’dan Z’ye bütün yönetim ve organizasyonun, hem de teker teker tüm çalışanların sorumluluğu vardır.
İş güvenliğinin, işletmenin verimlilik (prodüktivite), kalite ve maliyet gibi diğer başlıca amaçlar ile aynı önemde olduğu kabul edilmelidir.
Güvenlik programı uygulamaları sürekli olarak izlenmeli, gereken geliştirme değişiklikleri yapılmalı, yeni uygulamalar tüm çalışanlara açıklanarak doğru şekilde uygulanmaları sağlanmalıdır.
Aynı şekilde uygulamaların kontrolü ihmal edilmemelidir.
İş Güvenliği Kültürünün geliştirmek için de toplumun tüm kesimleri (Üniversiteler, meslek kuruluşları, sendikalar, STK) üzerine düşeni yapmalıdır.
Soma’da gaz ve duman zehirlenmesinden kurtarılan işçinin eline tutuşturulan ayran, iş güvenliği kültürümüzün bir göstergesidir.
301 Çalışanın yaşamını yitirdiği madeninin tünellerinden birinin ağzı duvar örerek kapatılırken bile “önce iş güvenliği” levhasının altında; yüksekte çalışmada iş güvenliği kurallarına uyulmadan çalışılmaktadır. Demek ki yeterli dersler hala çıkartılamıyor.
İş Güvenliği, tüm çalışanların birinci önceliği olmalıdır.
TÜM YARALANMALAR ENGELLENEBİLİR! İŞ KAZALARININ TAMAMI ÖNLENEBİLİR…
* Kim. Müh., İş Sağlığı+İşletme Yönetimi Bilim Uzmanı Çalışma Bakanlığı Eski İş Güvenliği Müfettişi (1978-1985) İş Güvenliği Uzmanı (A Sınıfı Sertifikalı) Fişek Enstitüsü Çalışan Çocuklar Bilim ve Eylem Merkezi Vakfı Denetim Kurulu Üyesi
(Tablo ve görsellere PDF üzerinden ulaşabilirsiniz.)