Simitçi çocuğun boynundaki tabla olurdum;
O kadar hafif olurdum ki,
O küçük bedeni yorulmasın diye.
Teknede yatan çocuğun kazağı olurdum;
Öyle sıkı sarardım ki,
Ne kar, ne yağmur uykusunu bozmasın diye.
Tamirci çocuğun hasarlı arabası olurdum;
Öyle kolay sökülürdüm ki,
O minik elleri zorlanmasın diye.
Kibritçi kızın kibritleri olurdum;
Sessizce haykırırdım tabladan
Mavi gözleri gülsün diye.
Boyacının sandığı olurdum;
Öyle iş yapardım ki,
Hiç ekmeksiz kalmasın diye.
Gazeteci çocuğun yırtık ayakkabısı olurdum;
Soğuk taşlar üşütmesin diye.
Limoncunun limonları olurdum;
Öyle parlardım ki, insanlar alsın diye.
Bakar körlerin gözleri olurdum;
Karanlıkta kaybolan çocukların mumu olsun diye.
(Ezel Bilge/ /Sabancı İlköğretim Okulu – Erzurum)
* Bu şiir 1998 yılında Fisek Enstitüsü Çalısan Çocuklar Bilim ve Eylem Merkezi tarafindan ilköğretim öğrencileri arasında düzenlenen “Çalısan Çocuklar Konulu Resim, Şiir ve Düzyazı Yarışması”nda seçilen ve diğer çalışmalarla birlikte Vakfin internet sitesinde sergilenenlerdendir. * Çocuk Dostu, Muğla
*Üniversitesi Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Bölümü 3. Sınıf Öğrencisi