Fişek Enstitüsü Çalışan Çocuklar Bilim ve Eylem Vakfı, Çankaya’daki gökdelenler arasına sıkışan Boztepe gecekondularında yaşayan genç kızlarımız için yürüttüğü “Genç Kız Evi” projesinde 5. eğitim öğretim yılını geride bırakmaya hazırlanmaktadır. “Kentli evi” yaklaşımı çerçevesinde mahalledeki dar gelirli ailelerin ilköğretime devam eden kızlarına yönelik olan proje, çocukların eğitimden kopmalarını engelleyerek, Vakfın çocuk emeğinin sona erdirilmesi çalışmalarının bir parçası niteliğinde görülmektedir.
Amaç, kız çocuklarının eğitim ve sosyal yaşama katılma düzeylerini arttırarak, yoksullukla başa çıkma ve kentli değerleri benimsemede kadınların ve genç kızların ön plana geçmesini sağlamaktır. Kente göç eden ailelerin kırsal değerlerin yerine kentsel değerleri koymalarına, kent yaşamına ayak uydurmalarına ve sorunlarına birlikte çözüm yolları aramalarına yardımcı olmak ise diğer hedefler arasında yer almaktadır.
Bu amaçlarla, Vakfın mahallede yer alan bir gecekondu evinde yaklaşık 70 kız çocuğuna bir yandan kütüphane ve bilgisayar gibi teknik olanaklara sahip bir çalışma mekanı sunulurken, diğer yandan beslenme olanağı sağlanmakta ve gönüllülerimiz aracılığıyla derslerine yardım edilmektedir. Eğitime yönelik destekler, yaratıcı drama gibi bireysel gelişime katkı sunan çalışmalarla desteklenmekte, gördükleri ilgi ve sevgi özgüvenlerini geliştirmekte, yetilerini ortaya çıkarmalarına olanak sağlamakta ve sonuçta ne istediklerini bilen kişilikli ve meslek sahibi bireyler olmalarını olumlu yönde etkilemektedir. Ayrıca tiyatrolara, gezilere, hayvanat bahçesine, müzelere, kentin hareketli alanlarına düzenlenen gezilerle çocukların yaşadıkları kenti tanımaları sağlanmakta ve okula devam ettikleri sürece o kentin bir parçası olacakları inancı güçlendirilmektedir.
Bu çabaların nasıl sonuçlar doğurduğunu görebilmek amacıyla bu eğitim öğretim yılı başında genç kızlarımıza kentli olmanın ne demek olduğunu ve nasıl bir kent istediklerini sorduk, onlar da bu sorularımızı kompozisyon şeklinde yanıtladılar (1, 2).
Genç kızlarımız kentli olmayı ağırlıklı olarak yardımsever, saygılı ve hoşgörülü olmak; kurallara uymak; kentte doğup büyümek; okul, hastane, kütüphane, park gibi kentin zenginliklerinden yararlanmak; özgür olmak; güzel konuşmak ve düzgün giyinmek; hak ve sorumluluklarını bilmek ve kullanmak; sinema tiyatro ve konser gibi sanatsal ve kültürel etkinliklere katılmak; çevreyi korumak ve çevreye duyarlı olmak; eğitimli, bilgili ve kültürlü olmak ile kız çocuklarını okutmak olarak tanımladılar.
Genç kızlarımızın nasıl bir kent istiyoruz sorusuna ağırlıkla verdikleri yanıtlar ise düzenli, güvenli, huzurlu, temiz, yeşil, insana doğaya hayvana saygılı, terör vahşet ve doğal afetlerin olmadığı; okul, park, tiyatro, sinema, spor, hastane, kütüphane gibi sosyal olanaklara sahip; okumaya önem ve fırsat veren, kurallara uyulan, bilgili, duyarlı, düşünceli, hoşgörülü, yardımsever, haklarını ve sorumluluklarını bilen insanların bulunduğu, istihdam olanaklarına sahip bir kentte yaşamak.
Böyle bir kentte yaşamak onlar için bir özlem. Ancak özlemlerine ulaşmalarını sağlayacak eğitimin önemini çoktan kavradıklarını artan ders başarıları ile şimdiden ispatladılar.
Kaynak:
Yenimahalleli Yaşar, G. (2009), “Boztepe’nin Genç Kızları Kentle Tanışıyor”, Çalışma Ortamı, S.102, s.16-17, Ocak-Şubat 2009.
Yenimahalleli Yaşar, G. (2009), “Boztepe’nin Genç Kızları Kentle Tanışıyor”, (http://www.fisek.org.tr).
* Dr., Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Sağlık Kurumları Yöneticiliği Bölümü Öğretim Görevlisi. Fişek Enstitüsü Çalışan Çocuklar Bilim ve Eylem Merkezi Vakfı Yönetim Kurulu Üyesi